این وبلاگ در درجه‌ی اول مال خود خودمه. با همون معنای نفسانی که فکرشو می کنید.
می نویسم تا مطالبم توش ثبت شن. یعنی خـــــواب گـــــرد فعلا قراره در حد یه دفترچه یادداشت برام کار کنه. نه برای دیگران که برای مرور خودم در آینده.
می نویسم تا این شلوغی و بی نظمی افکارم رو درست کنم. تا شاید گره های کور مغزم رو باز کنم.
اما این که چرا در دسترس عموم قرار می دم این حاصل بی نظمی‌های افکارم رو، این گره های کور مغزم رو؛
دوست دارم افکارم و تفکراتم پخته بشه، بفهمم چقدر حرفام درسته، تا بیانشون نکنم نمیتونم بفهمم، تا وقتی جرات نکنم حرفام رو بزنم و بقیه در موردش نظر بدن، نمیتونم بفهمم خودم با خودم چندچندم
هر چند این بند آخر شاید فعلا زیاد جدی نباشه...